گربه کوچولو پرسید: «همه‌ی نورها داغند؟»
شاپرک گفت: «همه‌ی نورها داغ نیستند، ولی بیشتر آن‌ها داغند!»

گربه کوچولو از ایوان پایین رفت و به آسمان پرستاره نگاه کرد.
شاپرک هم پرواز کرد و رفت نزدیک او، بعد گفت:
«فقط شب‌ها می‌شود ستاره‌ها را دید.»

ستاره‌ها همیشه هستند و می‌درخشند. ولی روزها که نور خورشید همه جا را روشن می‌کند، ما ستاره‌ها را نمی‌بینیم.
خورشید هم یک ستاره است. اما از بقیه‌ی ستاره‌ها به زمین نزدیک‌تر است. برای همین بزرگ‌تر و پرنورتر به نظر می‌رسد.

شاپرک، به طرف خیابان پرید و در همان حال به گربه کوچولوی سفید گفت: «وقتی خورشید نباشد و هوا تاریک شود، ما به نورهای دیگری احتیاج داریم تا چیزها را ببینیم.»
گربه کوچولو به اطراف نگاه کرد. او نور چراغ‌های هواپیما، لامپ‌های کنار خیابان و نوری که از پنجره‌ی خانه‌ها بیرون می‌زد را می‌دید.
گربه کوچولو به آسمان تاریک نگاه کرد. چند نور کوچولو، در هوا می‌چرخیدند و این طرف و آن طرف می‌رفتند.
او از شاپرک پرسید: «این نورهای کوچولو چی هستند؟»
شاپرک گفت: «این‌ها شب تاب‌های کوچولو هستند. یک جور حشره که از خودشان نور پخش می‌کنند.»

شاپرک توضیح داد: «حیوان‌های دیگری هم هستند که از خودشان نور پخش می‌کنند.»
همین که شب می‌شود، شب تاب‌های نر، از خودشان نور پخش می‌کنند، تا ماده‌ها به طرف آن‌ها بروند.
حلزون‌های مالزیایی هم، شب‌ها از خودشان نور سبز رنگی پخش می‌کنند. آن‌ها این طوری به هم علامت می‌دهند.
اگر حیوانی بخواهد، مرکب ماهی را شکار کند، او از خودش نوری پخش می‌کند. این نور، باعث می‌شود که آن حیوان اشتباه کند و دنبال آن نور برود. در این فاصله مرکب ماهی فرار می‌کند و از آن‌جا دور می‌شود.

نور خورشید، به عمق دریاها نمی‌رسد. به خاطر همین بعضی از موجودات دریایی، از خودشان نور پخش می‌کنند.
اگر ژله ماهی احساس خطر کند، به رنگ سبز در می‌آید تا دشمنش را بترساند.

هزارپای کالیفرنیایی، خیلی سمّی و خطرناک است. این حیوان در شب می‌درخشد تا بقیه‌ی حیوان‌ها او را ببینند و به او نزدیک نشوند.
یک جور ماهی هم در دریاها زندگی می‌کند. سر شاخک این ماهی مثل لامپ کوچکی روشن می‌شود و از خودش نور پخش می‌کند. این ماهی به وسیله‌ی همین شاخک نورانی، شکار می‌کند.
گربه کوچولوی سفید گفت: «کاش من هم می‌توانستم از خودم نور پخش کنم!»
درست همان موقع گربه کوچولو، شاپرک دیگری را دید که روی دیوار نشسته بود.

شاپرک خندید و گفت: «این یک شاپرک دیگر نیست. سایه‌ی من است. بدن من از رسیدن مقداری نور، به دیواره جلوگیری می‌کند. همین باعث می‌شود که سایه‌ای درست شبیه من روی دیوار بیفتد.»
گربه کوچولو گفت: «پس سایه‌ی من کجاست؟»
شاپرک گفت: «اگر بایستی، می‌توانی آن را ببینی.»

گربه کوچولو ایستاد و سایه اش روی دیوار افتاد. گربه کوچولو سایه اش را دید.
گربه کوچولو دراز کشید، سایه اش هم مثل او دراز کشید.
چشم هایش را بست. کم کم خواب به چشم هایش آمد و آهسته آهسته خوابش برد. او با صدای خواب‌آلود پرسید:
«هنوز صبح نشده؟»
شاپرک گفت: «هنوز نه.»
گربه کوچولو داشت خواب خورشید روشن،
ستاره‌ها و ماهی‌ها را می‌دید.